Diety lecznicze

Zgodnie z wymaganiami Komisji FAO i WHO dieta może być czynnikiem leczniczym. Oznacza to, że może być tak zbilansowana aby zawierać odpowiedni składnik w dużo mniejszej lub większej ilości i w ten sposób pełnić funkcję leczniczą.

Założeniem prawidłowych diet leczniczych jest oszczędność chorych narządów i pokrycie zwiększonego zapotrzebowania na te składniki , które w skutek choroby organizm utracił. Wraz ze stosowaniem odpowiednich leków odpowiednio zbilansowane posiłki pomagają powrócić do zdrowia. Z posiłków powinny być wyeliminowane takie składniki z którymi organizm ciężko sobie radzi, poprzez upośledzenie mechanizmu trawienia.

Chroniąc odpowiednie narządy można stosować różne diety i metody:

• Dieta pozbawiona ostrych przypraw o zmienionej konsystencji – płynną lub papkowatą
Dieta ta stosowana jest często przy chorobie wrzodowej. W ten sposób chroni się śluzówkę przewodu pokarmowego przed podrażnieniem który powoduje ból. Stosowana u osób, które mają trudności z rozdrabnianiem  i pokarmu i połykaniem - w schorzeniach jamy ustnej i przełyku.

• Dieta ze zmniejszoną ilością białka
Stosuje się ją w przypadkach niewydolności nerek bądź wątroby oszczędza ich pracę. Służy zapobieganiu kumulacji zbędnych składników przemiany materii. Przy tej diecie należy kontrolować gospodarkę wodną i elektrolitową. Zaleca się produkty zawierające białko zwierzęce ze znacznym ograniczeniem ilości białka roślinnego. Należy  wyeliminować wywary z mięs, podroby,  grzyby, makarony, kasze i produkty roślinne zawierające  dużą ilość białka. Dieta dopuszcza spożywanie 0,2-0,7 g/kg białka w stosunku do masy ciała.

• Dieta lekkostrawna
Stosuje się ją w stanach gorączkowych, zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, u osób długotrwale leżących. Wyklucza ona potrawy wędzone, smażone, tłuste, pikantne, surowe owoce oraz pokarmy zawierające duże ilości błonnika. Ponieważ błonnik jednak jest  potrzebny, w diecie lekkostrawnej należy go szukać w dojrzałych owocach (ale najlepiej obierać ze skórki i usuwać pestki), młodych warzywach (usuwać włókna),  pieczywie pszenno - razowym.   Podaje się czerstwe, białe pieczywo, chude, gotowane mięso cielęce i drób, chude ryby, świeże mleko i jajka. Potrawy można gotować w wodzie lub na parze, piec w folii lub pergamin

• Dieta bogatoresztkowa
Stosowana jest ona  przy zaparciach i zaburzeniach czynnościowych jelit. Celem diety jest pobudzenie motoryki jelit i uregulowanie ich czynności, bez zastosowania środków farmakologicznych. Największy wpływ na pobudzenie perystaltyki mają otręby pszenne oraz gruboziarniste produkty zbożowe. W diecie tej wskazane jest zwiększenie ilości wypijanych płynów.

• Dieta oszczędzająca
Polega na ograniczeniu spożywania produktów pobudzających wydzielanie soku żołądkowego i błonnika. Stosowana jest przy chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz nieżycie jelit. Podczas stosowania diety zaleca się spożywanie posiłków powoli, często 5-7 x dziennie używając produktów mlecznych (twaróg, śmietanka), masło, jaja na miękko, chude mięso, pszenne pieczywo, ziemniaki gotowane puree, bawarka i pieczone jabłko. Wszystkie potrawy gotowane powinny być na wodzie lub na parze.

• Dieta bogatoenergetyczna
Jej głównym celem jest zwiększenie energii   i składników odżywczych powyżej normalnie przyjętego zapotrzebowania w celu uzupełnienie  niedoborów. Polega na podawaniu około 5-6 lekkostrawnych posiłków. Dieta u osób z niedowagą powinna być wysokoenergetyczna, ale jednocześnie lekkostrawna.

• Dieta niskoloryczna
Polega na ograniczeniu dostarczanej w posiłkach energii do 1000-1500 kcal na dobę i redukcji masy ciała. Stosuje się  w otyłości, miażdżycy, nadciśnieniu tętniczym. Wyklucza się produkty wysokokaloryczne (cukier, słodycze, białe pieczywo, kasze, potrawy mączne tłuste mięso i wędliny, tłuste ryby, wywary, sosy i alkohol). Zaleca się chude mleko i jego przetwory, jaja, chude mięso, ryby (dorsz, sandacz), warzywa, owoce (jabłka).

• Dieta ubogotłuszczowa
Stosowana jest w stanach zapalnych pęcherzyka żółciowego i chorób dróg żółciowych i trzustki. Polega na zmniejszeniu aktywności wydzielniczej układu pokarmowego. Polecane są chude gotowane mięsa, wędliny, pszenne pieczywo, chude mleko i ser, wszystkie owoce w postaci soków i przecierów oraz warzywa. Przeciwwskazane są potrawy ciężkostrawne, zawierające tłuszcz zwierzęcy, cholesterol (smalec, słonina, boczek, wzdymające ostre przyprawy oraz błonnik).

• Dieta bogatobiałkowa
Stosowana m. in. przy niedoczynności tarczycy, zawale mięśnia sercowego, niedożywieniu białkowym, po oparzeniach. Celem jej jest dostarczenie organizmowi odpowiednich do odbudowy tkanek ilości białka. Zawartość białka w diecie wynosi 1,5-2g na kg/mc na dobę. Białko  zwierzęce  powinno stanowić 2/3 ilości.  Podstawowymi produktami  są: chude mięsa cielęce, wołowe  i drobiowe gotowane  bądź pieczone w foli, a także  wędliny drobiowe, mleko  i jego przetwory oraz jaja.

No Comments Yet.

Leave a comment

You must be Logged in to post a comment.