Cukier krzepi? Nie zawsze.

Cukier krzepi, jak mówi klasyk. Czasem jednak poziom jednego z cukrów w organizmie może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i życia.

Mowa o glukozie, czyli cukrze prostym. W normalnych, czyli zdrowych warunkach jej poziom jest regulowany przez insulinę – wyspecjalizowany hormon produkowany przez trzustkę. Insulina to swoiste paliwo, dzięki jej odpowiednim dawkom komórki organizmu wychwytują nadmiar glukozy we krwi by się nim pożywić.

Co się dzieje, gdy wydzielanie lub wychwytywanie insuliny zostaje zaburzone?

Cukrzyca to choroba, która dzieli się na kilka typów.Najczęstsze to:

Insulinozależność - dotyka 10-20% chorych i jest uwarunkowana genetycznie. Symptomy pojawiają się już u dzieci i młodzieży. Przyczyną zaburzeń jest niszczenie komórek beta wątroby, odpowiedzialnych za produkcję insuliny. Leczenie insulinozależności polega na dostarczaniu do organizmu brakującego hormonu poprzez zastrzyki insulinowe, za pomocą penów lub podawanie insuliny specjalną pompą.

Insulinozależność -  to choroba, która zyskała już miano choroby cywilizacyjnej. Jest związana z niezdrowym trybem życia, w 80% przypadków towarzyszy mu otyłość lub nadciśnienie tętnicze. Choroba daje o sobie znać najczęściej u osób starszych.
Przyczyną niewłaściwego poziomu glukozy we krwi nie jest brak insuliny, ale tak zwana insulinooporność (komórki organizmu nie reagują prawidło na wysyłany przez nią bodziec i nie wychwytują cukru z krwi). Leczenie opiera się na diecie i ruchu, czasem wskazane jest podawanie odpowiednich leków.

Jak rozpoznać problem?

Poziom glukozy we krwi powinno badać się raz do roku. Częstsze badanie wykonuje się w momencie pojawienia się niepokojących objawy, takich jak: